Vreugdesprongetje, de verse borlotti’s staan weer op de seizoenskaart! Voor iedere bonenliefhebber toch hét sein om aan te schuiven in ons restaurant. We oogsten ze deze weken zelf in de moestuin en kopen ze in bij biologische boerderij Landzicht in Strijen als de toeloop van borlottifans te groot wordt.

Gaat ongetwijfeld gebeuren, want kom er maar eens om in willekeurig welke andere horecagelegenheid, of vind ze maar eens in de supermarkt of bij de groenteboer. Hopelijk blijft ditmaal ook de markt van Villa Augustus niet van wat aanvoer van de kievitsboon, zoals hij in Nederland bekendstaat, verstoken. 

Bonen in de Italiaanse keuken

Houden we het hier desondanks nog op ‘borlotti’. Per slot van rekening is onze keuken in hoge mate geïnspireerd op die van Italië, in elk geval in Europa toch hét bonenland bij uitstek. Blader een gedegen, aan die cucina gewijd kookboek door en je telt gemakkelijk een tiental meer of minder gangbare soorten fagioli die in de verschillende regio’s worden geteeld. En zeker in de onvolprezen Engelstalige app Italian Food staan ze zowat allemaal, inclusief de wijze waarop ze worden toegepast.

Naast de roodwit-gemarmerde borlotti (helaas, eenmaal gekookt verdwijnt dat prachtige velletje) kun je je in hun land van herkomst boonsgewijs vertillen aan bijvoorbeeld de fagiolo badda di Polizzi, een oranjewit dan wel zwartwit ras van Sicilië, aan de fagiolo gialèt della Val Belluna uit de Veneto, aan de corona, de reuzenboon die wordt verwerkt in salades, en aan de Sorana uit Toscane, waarover het verhaal gaat dat componist Gioachino Rossini zich hiermee voor zijn werk liet uitbetalen. Over liefhebbers gesproken!

'De boneneter' van Annibale Carracci, 1580-1590. Foto Wikipedia

De grootste fans? De Florentijnen 

Veel van die Italiaanse bonen delen tegenwoordig hetzelfde eerbewijs: ze zijn opgenomen in het Slow Food Presidium, zeg maar de canon van de mooiste, authentieke (en daarmee beschermde) streekproducten van het land. Los hiervan: de Florentijnen gelden in Italië als de ferventste stouwers van bonenschotels. Over de inwoners van de stad wordt spottend gezegd dat ze na een maaltje bonen ook hun bord helemaal aflikken en vervolgens ook nog het tafelkleed.  

Terug naar de borlotti. We serveren hem dit seizoen met geroosterde biet, pompoen (ze zijn er vroeg!) en met een citrusdressing met venkelzaad (€ 19,50). Vooral niet te lang wachten natuurlijk voor je gaat reserveren.

Wijntje erbij?

Beleefd aanbevolen voor dit gerecht: de zweigelt van Weingut Henrich, een zachte, aardse rode wijn met mooi bosfruit. (€ 35). Deze natuurwijn van Gernot en Heike Heinrich rijpt ongefilterd en ongezwaveld in het plaatsje Gols bij de Neusiedlersee. Al op zijn 21-ste maakte Gernot zijn eerste wijnen op de familieboerderij, die hij in 1989 van zijn ouders overnam. Het Weingut omvat ondertussen 100 hectare, verspreid over de warme grensstreek die Oostenrijk van Hongarije scheidt.